10 dagen ver in mijn meditatiechallenge... Wat is er veranderd?
Meditation in not about perfection...
It's about being okay with not being perfect
Een dikke week geleden besloot ik om mijn weg terug te vinden naar mijn dagelijkse meditatie.
Hoewel ik al sinds 2010 regelmatig mediteer, zijn er toch heel wat periodes geweest dat ik er niet in slaagde om het een vaste plek te geven in mijn dagelijkse zelfzorgroutine.
Het heeft me even vaak tegengewerkt dan dat het me echt iets bracht.
Althans zo leek het.
En soms liet ik het dan ook maandenlang los… er van overtuigd dat ik het eigenlijk toch niet echt nodig had.
Intussen is mediteren ook wel een gevestigde waarde geworden
in onze Westerse wereld,
maar toen ik begon, kleefde er nog heel wat oordeel aan
dat het zweverig en ‘spiriwiri’ was.
Het heeft dan ook heel wat jaren geduurd voor ik het kon loskoppelen van het beeld van die Boeddhistische monnik die urenlang op een steen zat en er zo vreedzaam en kalm uitzag.
En daar streefde ik dan ook naar…
Om mezelf ook op een punt te krijgen waar ik perfect stil kon zitten op mijn kussen en complete rust en kalmte te vinden.
SPOILER ALERT : dat lukte mij nooit!
En dan werd ik boos op mezelf omdat het niet lukte om mijn hoofd stil te leggen.
En was ik ontgoocheld in mijn lichaam omdat het pijn begon te doen van te lang in kleermakerszit op de grond te zitten.
Ik zag mediteren als een skill die ik onder de knie moest krijgen.
En zoals in alles wat ik deed, verwachtte ik absolute perfectie van mezelf.
En daarmee zette ik mezelf opnieuw vast in een verhaal van ‘niet genoeg’.
Want zo hard als ik voor mezelf was in de verwachting om het mediteren perfect onder de knie te krijgen, zo hard was ik voor mezelf in elk aspect van mijn leven.
Telkens wanneer iets niet perfect voelde,
ging er een golf van afkeuring en afwijzing door heel mijn wezen.
En van dat gevoel wilde ik altijd zo snel mogelijk vanaf,
dus dan ging ik mezelf pushen en werd de uitputtingslag in gang gezet.
En dat is de heel waardevolle les die dat proces van mediteren
mij gebracht heeft.
Want waarom eigenlijk?
Waarom is die perfectie zo allesbepalend voor mij?
Het moment dat ik mezelf die vraag ging stellen, veranderde alles…
Toen ontstond er ruimte en nieuwsgierigheid naar
hoe ik eigenlijk écht in elkaar zit.
Toen ontdekte ik dat het grootste probleem in mijn leven
de relatie was met mezelf.
Ik heb intussen al een hele weg afgelegd en die relatie met mezelf is
nu eentje waar ik oprecht van kan zeggen dat ze goed zit.
Maar liefde is een werkwoord… en voor zelfliefde is dat niet anders.
Dus als ik nu merk dat er wat troubles zijn in die relatie,
is meditatie het eerste waar ik altijd naar terugga.
Want daar – in die 10 minuutjes per dag – vind ik vrij snel mezelf terug.
En hoe ziet dat er dan uit?
Mediteren... not you're cup of tea?
Misschien heb je meditatie al ooit geprobeerd, maar besloot je dat het eigenlijk niks voor jou was.
Dan wil toch een liefdevolle push geven om het nog een kans te geven, want...
Er is geen betere manier om te weten te komen hoe het écht met je gaat als meditatie!
Maar doe het op jouw manier!
Geef jezelf 10 minuutjes elke ochtend om met aandacht naar jezelf te luisteren.
Leer op je gemak zijn met de tumult die zich afspeelt in je hoofd en
wees nieuwsgierig naar hoe het er daar aan toe gaat.
Want daar – in die 10 minuutjes per dag – plant je zaadjes voor verandering.
Ik gebruik hiervoor de Calm app.
Deze heeft verschillende waardevolle meditaties, met of zonder begeleiding.
Ik ben zelf fan van de Daily Trip met Jef Warren, maar er zijn verschillende mogelijkheden.
Via deze knop kunnen 5 mensen via mijn account 30 dagen lang gratis proberen.
(daarna kost het 49,99€ per jaar)
Niet zo'n fan van met ogen dicht stilzitten op een kussen?
Dat hoeft ook helemaal niet!
Mediteren gaat meer over de ‘volle aandacht voor jezelf’ dan over de perfecte methode.
Dus zet je gerust buiten met je snoet in de zon of staar uit een raam.
Als je maar beslist om 10 minuutjes helemaal met jezelf bezig te zijn
en te luisteren naar wat gehoord wil worden.